Potwierdzenie wysokich umiejętności uczniów „Mechanika” podczas Turnieju Maszyn Wiatrowych (ZDJĘCIA)

SANOK / PODKARPACIE. Od czterech lat Zespół Szkół Nr 2 w Sanoku jako jedyna szkoła techniczna z województwa podkarpackiego zdobywa czołowe miejsca w eliminacjach regionalnych Ogólnopolskiego Turnieju Maszyn Wiatrowych i kwalifikuje się do rozgrywek ogólnopolskich zajmując w finale miejsca w pierwszej dziesiątce. W tym roku szkolnym, w Piasecznie podczas VII Ogólnopolskiego Turnieju Maszyn Wiatrowych turbina Krzysztofa Lubeckiego, czyli Biały Miś osiągnęła 7-ą największą prędkość obrotową w kraju, 12-ą największa moc i 13 miejsce w klasyfikacji generalnej.

Turniej Maszyn Wiatrowych polega na zaprojektowaniu i wykonaniu modelu turbiny wiatrowej o ściśle określonych wymiarach, która na profesjonalnym stanowisku pomiarowym, osiągnie maksymalną moc, maksymalne obroty mierzone pod zadanym obciążeniem oraz maksymalny moment obrotowy przy zatrzymanym wale turbiny. Każdy parametr jest odpowiednio punktowany, a suma zdobytych punktów decyduje o miejscu w klasyfikacji generalnej. Problem polega na tym, że nie da się zbudować turbiny, która osiągnie maksymalne wartości tych trzech parametrów. Tak to już jest, że gdy jeden z parametrów rośnie, inny maleje i dlatego o sukcesie decydują odpowiednie proporcje między nimi.

Z roku na rok wzrasta poziom turnieju, a parametry, jakie w bieżącym roku osiągały budowane przez uczestników turbiny zaskoczyły samych organizatorów. Jeszcze w 2015 roku, aby zakwalifikować się w eliminacjach ogólnopolskich wystarczyło zaledwie 6 Watów i około 400 [obr/min].

W eliminacjach regionalnych Ogólnopolskiego Turnieju Maszyn Wiatrowych w Puławach MECHANIK wystawił cztery nowatorskie konstrukcje turbin wiatrowych o wdzięcznych nazwach: Wiatrołapy, Śmigło II, Wicher i najlepsza z nich, czyli Biały Miś. Skonstruowanie idealnej turbiny wiatrowej, która sprosta wszystkim wymaganiom regulaminu turnieju nie jest zadaniem łatwym i bez gruntownej wiedzy z zakresu aerodynamiki przepływu nie ma co liczyć na znaczący sukces. Reprezentujący szkołę uczniowie: Waldemar Pyko, Paweł Konopelski, Jakub Cwenar, Mateusz Suwała, Bartosz Bukład i Krzysztof Lubecki spędzili niejedno popołudnie konstruując, poprawiając, przeliczając i szukając nowatorskich rozwiązań z zakresu zmiennej geometrii łopatek budowanych od zera turbin. Uczniowie sami dobierają nie tylko parametry, ale również materiały do konstrukcji swych urządzeń i to w dużej mierze decyduje o osiąganych parametrach.
Jakie parametry osiągane są dzisiaj? Jako przykład niech posłużą wyniki jakie osiągały budowane przez MECHANIK turbiny na przełomie czterech ostatnich lat:

2015 eliminacje w Krakowie – 5.92 [W], 432[ obr/min]
2015 finał w Piasecznie – 8.39 [W], 556 [obr/min]
2016 eliminacje w Katowicach – 62 [W], 750 [obr/min]
2016 finał w Piasecznie – 76,4 [W],782 [obr/min]
2017 eliminacje w Kędzierzynie–Koźlu – 83[W] , 798 [obr/min]
2017 finał w Piasecznie – 86[W], 803 [obr/min]
2018 eliminacje w Puławach – 86,49 [W], 778,2 [obr/min]
2018 finał w Piasecznie – 92,8 [W], 840 [obr/min]

– Coroczny udział młodzieży w Turnieju Maszyn Wiatrowych sprawia, że ich wiedza z zakresu energii wiatrowej rośnie jak „moc do trzeciej potęgi prędkości wiatru”. Jak mówią uczestnicy turnieju – „zdobytej wiedzy na pewno nie zmarnujemy, a efektem prac nie będzie już „Biały Miś” (i tak nie był biały tylko czerwony) ale nowa ulepszona konstrukcja Wicher II – podsumowuje udział swoich uczniów Marek Chimiak, nauczyciel przedmiotów zawodowych.