Polska Światłoczuła! „Koniec Rosji” w MBP! (VIDEO HD)

BWA Galeria Sanocka oraz Miejska Biblioteka Publiczna, zapraszają na kolejne spotkanie z Polską Światłoczułą, które odbędzie się  5 lutego o godzinie 18.00 w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Sanoku. Gościem spotkania będzie Michał Marczak.

W programie: wyjątkowy film dokumentalny „Koniec Rosji” oraz spotkanie z reżyserem Michałem Marczakiem.

05.02 (niedziela) Miejska Biblioteka Publiczna ul. Lenartowicza, godz. 18.00

wstęp 2 pln

„Koniec Rosji” to opowieść o dziewiętnastoletnim rekrucie Aleksieju, który przylatuje do oddalonej od cywilizacji małej strażnicy na północnych krańcach Rosji, aby odbyć służbę wojskową. W strażnicy znajduje się sześciu żołnierzy. Każdy z nich tkwi w tym miejscu już długo, być może zbyt długo…

Reżyseria MICHAŁ MARCZAK

Film dokumentalny, 72 minuty; produkcja: Polska
Film współfinansowany przez Polski Instytut Sztuki Filmowej.
Ozumi Films 2010

REALIZACJA

Reżyseria: Michał Marczak
Współpraca reżyserska: Maciej Cuske
Współpraca scenariuszowa: Agnieszka Świercz
Zdjęcia: Radosław Ładczuk
Montaż: Dorota Wardęszkiewicz
Dźwięk: Radosław Ochnio, Studio Fonograf
Dźwięk na planie: Mariusz Bielecki
Kierownik produkcji: Mikołaj Pokromski
Producent: Marianna Rowińska

MICHAŁ MARCZAK

Urodzony w Warszawie, 1982

1999 – 2001 – Stypendium fundacji „Artistic Vitamin” Reżyseria / Vancouver Film School, Kanada
2001 – 2003 – Reżyseria filmowa i multimedia / California Institute of Arts, Los Angeles
2004 – 2006 – Filozofia / Uniwersytet Warszawski
2004 – 2007 – Fotografia / Akademia Sztuk Pięknych, Poznań
2006 – 2007 – Kurs dokumentalny w Mistrzowskiej szkole reżyserii filmowej Andrzeja Wajdy, Warszawa

FILMOGRAFIA (reżyseria):

2013 – Wychwyt Zwrotny – debiut fabularny– 100 min

2012 – Fuck For Forest – film dokumentalny – 90 min

2012 – Nie Kradnij – film dokumentalny – 55 min

2010 – Koniec Rosji – film dokumentalny – 72 min

Nagrody i wyróżnienia

2009 – Kobieta Poszukiwana – etiuda dokumentalna – 15 min

Nagrody i wyróżnienia

2011 – Laureat „Talentów Trójki” w kategorii Film Za talent i dojrzałość artystyczną, za poruszające przedstawienie ludzkiej samotności i niezwykłą wrażliwość wizualną w filmie „Koniec Rosji”
2011 – Nowy Jork (Cinema Eye Honors) – nominacja za najlepszy debiut roku (rozstrzygnięcie 21 stycznia, 2012)
2011 – Zagrzeb (IFF) – Nagroda Główna w konkursie filmów dokumentalnych
2011 – Toronto (Hot Docs) – HBO Documentary Films Emerging Artist Award
2011 – Toronto (Hot Docs) – Filmmaker award (nagroda filmowców dla najlepszego filmu)
2011 – Nyon (MFFD „Visions du Reel”) – Wyróżnienie Specjalne
2010 – Warszawa (Festiwal Filmowy „Planete Doc Review”) – Nagroda Magicznej Godziny Za przekraczanie niewidzialnych granic w filmie, twórczą kreację rzeczywistości oraz ciepłe spojrzenie na ludzi zagubionych w pustce mroźnego krajobrazu na końcu świata
2010 – Perm (Międzynarodowy Festiwal Filmu Dokumentalnego „Flahertiana”) – Wyróżnienie FIPRESCI
2010 – Jihlava (Międzynarodowy Festiwal Filmów Dokumentalnych) – Nagroda „Silver Eye” dla najlepszego filmu długometrażowego
2010 – Berlin (Prix Europa) – Nominacja w kategorii najlepszy Europejski dokument

2011 – Cinema Eye Awards, Nowy Jork
2011 – Międzynarodowy Festiwal Filmowy Zagrzeb
2011 – Rooftop Films, Nowy Jork
2011 – 46. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Karlowych Warach
2011 – DocAviv, Tel Aviv
2011 – Hot Docs, Toronto
2011 – Trento Filmfestival
2011 – Full Frame Documentary Film Festival, Durham
2011 – Visions du Reel, Nyon
2011 – True/False, Missouri
2011 – Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Torino
2010 – 10. Międzynarodowy Festiwal Filmu Dokumentalnego „Flahertiana”
2010 – Międzynarodowy Festiwal Filmów Dokumentalnych w Jihlavie
2010 – CPH:DOX – Międzynarodowy Festiwal Filmów Dokumentalnych w Kopenhadze
2010 – Prix Europa, Berlin
2010 – 18. Międzynarodowy Festiwal Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych Plus Camerimage
2010 – Festiwal Filmowy Planete Doc Review, Warszaw

„Kino jest jak sen, pozwala zapomnieć nam o codzienności, staje się intymnym spektaklem, który każdy przeżywa w inny sposób. W ciemności, podczas projekcji budzą się magiczne uczucia, zaczynamy marzyć, identyfikować się z bohaterami, przeżywać ich perypetie. Kino potrafi zmieniać, uwrażliwiać, łączyć – taka jest również Polska Światłoczuła”.