REKLAMA
REKLAMA

Nie strasz dziecka policjantem – zaufanie zamiast lęku

POLSKA. „Bo jak nie będziesz grzeczny, to zabierze cię policjant!” – to pozornie niewinne zdanie wciąż można usłyszeć na placach zabaw, na ulicy czy w domach. Tymczasem buduje ono mur strachu tam, gdzie powinno budować zaufanie. W kampanii #zaginioneNIEzapomniane mówimy: dziecko nie może bać się zwrócić do policjanta o pomoc – od tego może zależeć jego zdrowie i życie.

Zaufanie zamiast strachu – jak rozmawiać z dzieckiem o Policji

Policjant to nie „straszak”. To osoba, która pomaga, chroni, szuka, reaguje. W kampanii #zaginioneNIEzapomniane przypominamy historie dzieci, które zaginęły wiele lat temu. Wciąż mamy nadzieję, że zostaną one odnalezione. Policjanci szukają nowych tropów, analizują zebrane wcześniej materiały. Ale przede wszystkim – robią wszystko, by podobne sytuacje się nie powtórzyły.

W sytuacjach kryzysowych, gdy dziecko straci rodzica z oczu podczas wizyty w sklepie, w parku czy w innym zatłoczonym miejscu, kluczowe staje się to, czy dziecko wie, jak powinno się w takiej sytuacji zachować i do kogo może zwrócić się o pomoc.

Powtarzane wielokrotnie hasło: „Policjant cię zabierze, jak nie będziesz grzeczny” używane przez rodziców czy opiekunów do zdyscyplinowania młodego człowieka – zamiast poczucia bezpieczeństwa, uczy lęku. W sytuacji zagrożenia – gdy dziecko się zgubi, przestraszy, zostanie samo – najprawdopodobniej będzie unikało kontaktu z funkcjonariuszem Policji, czy przedstawicielem innej umundurowanej formacji nie wiedząc, że to właśnie policjant lub strażak to osoba, która może mu najszybciej i najlepiej pomóc.

Edukacja zaczyna się w domu

Wielu zaginięciom można zapobiec dzięki prostym codziennym rozmowom. Warto, by dzieci znały numer alarmowy 112 i wiedziały, kiedy mogą z niego korzystać. Warto też zapewnić je, że nie zostaną ukarane za to, że poprosiły o pomoc – nawet jeśli zrobiły to z błahego – w naszej ocenie – powodu.

Dlatego apelujemy do rodziców, opiekunów, wychowawców:

Naucz dziecko, że policjant to osoba, do której można zwrócić się o pomoc, gdy dzieje się coś niepokojącego, a w pobliżu nie ma dorosłej bliskiej osoby.
Pokaż dziecku, że mundur nie oznacza zagrożenia – ale pomoc i wsparcie.
Wspólnie z dzieckiem ćwicz scenki utrwalające bezpieczne zachowania.
Naucz dziecko, że w sytuacjach kryzysowych może i powinno zadzwonić do Ciebie albo na numer alarmowy 112

Pamiętaj – to my – dorośli – mamy wpływ na to, jak dziecko postrzega rzeczywistość.

Zamiast mówić: „Jak nie przestaniesz rozrabiać, to przyjedzie Policja i Cię zabierze” – lepiej powiedzieć:

„Zobacz, to policjant – gdybyś kiedyś się zgubił, albo wystraszył, podejdź do niego i poproś o pomoc”

Zachęcamy do śledzenia kampanii #zaginioneNIEzapomniane na stronach polskiej Policji i Fundacji ITAKA oraz w mediach społecznościowych. Wspólnie budujmy społeczeństwo, w którym każde dziecko wie, że w sytuacji kryzysowej nie jest samo.

Chcesz obejrzeć spot kampanii – zajrzyj tutaj: #zaginioneNIEzapomniane – kampania, która przywraca twarze i pamięć

fot. pixabay.com

Agnieszka Włodarska

BKS KGP

21-05-2025


Udostępnij ten artykuł znajomym:

Udostępnij

Napisz komentarz przez Facebook

lub zaloguj się aby dodać komentarz


Komentarze wyróżnione:
(zarejestrowanych czytelników)

Teraz błagacie o zaufanie?2025-05-21 10:42:41
1 0
to co można znaleźć w necie jak policja obchodzi się z dziećmi i młodzieżą woła o pomstę do nieba. Zasada jest prosta omijać jak wiadomo co. Moje dzieci będą wiedzieć jak postępować z policją. Nagrywać, nic nie mówić bez rodzica i czekać aż przyjedzie a potem ewentualnie do sądu. Daliście d... po całej linii w plandemii. Sami straszyliście ile wlazło nie ma litości nad bandyterką w policji.
Odpowiedz
jak myślicie za kim stanie policja przy kolejnej plandemii? 2025-05-21 10:59:15
1 0
20 maja 2025 r., podczas 78. sesji Światowego Zgromadzenia Zdrowia, WHO podpisało traktat pandemiczny, który spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem uczestników zjazdu. Dokument, mający wzmacniać globalną współpracę w zapobieganiu pandemiom, przyznaje WHO większą kontrolę nad życiem obywateli i polityką państw w przypadku kryzysów zdrowotnych. Budzi to obawy o ograniczenie suwerenności narodowej i wolności osobistych pod pretekstem globalnego bezpieczeństwa zdrowotnego. Kluczowe punkty: Rola WHO: Koordynacja działań, monitorowanie zagrożeń, możliwy wpływ na decyzje państw. Suwerenność: Oficjalnie bez naruszania autonomii, ale krytycy obawiają się centralizacji władzy. -Dezinformacja: Zapisy o zwalczaniu „fałszywych informacji” budzą obawy o cenzurę. Finansowanie: Mechanizm składek państw i potencjalny wpływ prywatnych podmiotów. Szybkie leki: Przyspieszenie autoryzacji szczepionek i leków, co może obniżać bezpieczeństwo. Krytyka: Traktat grozi ograniczeniem suwerenności państw, wolnością słowa i nadmierną kontrolą WHO, budząc nieufność z powodu braku transparentności i powiązań z korporacjami. Ćwiczenie Polaris (kwiecień 2025) WHO przeprowadziło symulację pandemii „mammothpox”, fikcyjnego wirusa z permafrostu, z udziałem 350 ekspertów z 15 krajów. Testowano współpracę, kwarantanny i kontrolę granic. Scenariusz pokazał chaos w reakcjach państw. Realne zagrożenie patogenami z permafrostu (np. wąglik, Syberia 2016) oraz podobieństwo do Event 201 budzą pytania, czy WHO przewiduje, czy „reżyseruje” kryzysy.
Pokaż więcej komentarzy (0)
Pokaż więcej komentarzy (0)