SANOK: Janusz Szuber uhonorowany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

SANOK / WARSZAWA. Janusz Szuber, sanoczanin, wybitny eseista, poeta i felietonista, został uhonorowany nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie literatury. Prof. Piotr Gliński podczas uroczystej gali w Teatrze Narodowym w Warszawie odznaczył twórców, animatorów i mecenasów, których działalność w sposób szczególny przyczynia się do rozwoju, upowszechniania i ochrony kultury. Nagrody zostały przyznane w 17 kategoriach.

Nagrodzeni reprezentują takie dziedziny jak: teatr, film, literatura, sztuki wizualne, architektura, taniec, twórczość ludowa, edukacja artystyczna, kultura cyfrowa, upowszechnianie kultury, muzyka, ochrona dziedzictwa kulturowego w Polsce, ochrona dziedzictwa kulturowego za granicą, design, nagroda specjalna za całokształt twórczości, nagroda specjalna dla mecenasa kultury, nagroda specjalna im. Tomasza Merty „Między literaturą a historią” (za książkę historyczną).

Janusz Szuber znalazł się w gronie uhonorowanym razem z takimi postaciami, jak Franciszek Pieczka, Barbara Krafftówna, Adam Strug, Barbara Zubel czy Roger Scruton.

Nagroda za zasługi w dziedzinie literatury została przyznana Januszowi Szuberowi, artyście z Sanoka, wybitnemu felietoniście i eseiście, poecie.

Antoni Libera podczas jednego ze spotkań w sanockim zamku tak mówił o jego twórczości:

– To próba uchwycenia kategorii „ja”. U Prusta człowiek cofa się w czasie i nagle przypomina sobie różne zdarzenia sprzed lat, a początkiem tego jest magdalenka zanurzona w herbacie. Z kolei u Szubera zauważam coś na kształt epifanii pamięci. W pewnym momencie jesteśmy zaskoczeni czymś co przeżyliśmy i co dopiero wtórnie staje się zrozumiałe. Z kolei drugą sprawą są tytuły ostatnich kilku tomików i to, że dramatycznie układają się one w samodzielny wiersz. Według mnie to rodzaj stawiania sobie nagrobka za życia. Ale to też swego rodzaju prawda, że to co zostanie po artyście to adres, albo tytułowy „Wpis do ksiąg wieczystych”. Podsumowując poezja Janusza to rodzaj specyficznego, pokładowego dziennika życia.

***

Janusz Szuber, rocznik 1947– poeta, eseista i felietonista. Jego wiersze zostały przetłumaczone na wiele języków. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i PEN Clubu. Wydał m.in. tomy „Paradne ubranko i inne wiersze”, „Glina, ogień, popiół”, „Tam, gdzie niedźwiedzie piwo warzą” czy „Rynek 14/1”.

Debiutował w 1994 roku. Przez blisko 30 lat swoje wiersze pisał do szuflady, nigdy nie zamierzał zostać poetą. Jednak scenariusz życia okazał się zupełnie inny.

***

Wicepremier, minister kultury prof. Piotr Gliński, który pełnił rolę gospodarza i prowadzącego uroczystość, podkreślił, że gala z okazji wręczenia Dorocznych Nagród Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego ma szczególne znaczenie.

– To jest taki moment, kiedy Polska może oddać hołd wielkim artystom czy ludziom kultury, bo nie wszystkie z tych osób, które są honorowane to są twórcy – niektórzy z nich to naukowcy zajmujący się kulturą albo organizatorzy kultury – powiedział.

Doroczna Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego jest przyznawana od 1997 roku artystom, twórcom i animatorom kultury za całokształt ich działalności lub za wybitne osiągnięcia w danym roku w reprezentowanej przez nich dziedzinie. To prestiżowe wyróżnienie pozwala Ministrowi Kultury i Dziedzictwa Narodowego podkreślić najważniejsze nurty i zjawiska, pojawiające się w polskiej kulturze, poprzez uhonorowanie osób, które je tworzą i reprezentują.

Za organizację gali Dorocznych Nagród Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odpowiada Narodowe Centrum Kultury.

foto: Dorota Matloch/red.

źródło: MKiDN/red.