Jak sprawdzić, czy dziecko chodzi do dobrej szkoły? Sukces technikum w „Ekonomiku” – Porażka III LO w „Mechaniku” oraz ZS nr 5!

SANOK. Wbrew obiegowym opiniom nie tylko ilość laureatów w olimpiadach przedmiotowych, ani wyniki egzaminów, np. matury nie świadczą o szkole. Nowe narzędzie –  Edukacyjna Wartość Dodana (EWD) pokazuje bardziej obiektywną prawdę o placówce, uczniach i nauczycielach.

To bardzo ważna informacja dla rodziców, którzy teraz mogą sprawdzić jak pracuje szkoła, do której posyłają lub chcą posłać dziecko. To miara, która pokazuje, czy szkoły rozwijają potencjał swoich uczniów.

Edukacyjna Wartość Dodana (EWD) to metoda pomiaru jakości nauczania, która opiera się na porównaniu sprawdzianu szóstoklasisty z egzaminem gimnazjalnym albo egzaminu gimnazjalnego z maturą z języka polskiego i matematyki.

Porównać można wyniki każdej szkoły z dowolną inną na tym samym poziomie edukacji. W Polsce takie porównania mogły się pojawić, od kiedy wprowadzono system egzaminów zewnętrznych. Prowadzi je sztab specjalistów pod okiem Centralnej Komisji Egzaminacyjnej. Efekty ich pracy można odnaleźć na stronie www.ewd.edu.pl, gdzie znajdują się wyniki egzaminów wszystkich gimnazjów, ogólniaków i techników w Polsce.

Ocena szkoły pokazana jest jako wykres z elipsą. W zależności od ułożenia elipsy w konkretnej ćwiartce wykresu rezultat jest lepszy lub gorszy. W wielu przypadkach wyniki EWD są zaskakujące. Dobrze wypada w nich wiele szkół, które w oświatowych rankingach nigdy nie były na szczycie, ponieważ nie miały zbyt wielu olimpijczyków. Nie znaczy to jednak, że szkoły te pracowały gorzej. Renomowane szkoły przyjmują świetnych uczniów i takich wypuszczają.

Natomiast EWD dowartościowuje te placówki, do których nie dostają się prymusi, ale jakość nauczania jest wysoka, więc młodzież robi spore postępy. Nowa metoda pomiaru pokazuje, jaki wpływ na uczniów ma edukacja w konkretnej szkole.

Zdarza się, że niektóre placówki nie chcą ujawniać informacji na temat wyników egzaminów zewnętrznych (sprawdzianów szóstoklasisty, egzaminów gimnazjalnych, matury), które są bardzo słabe. Tłumaczą, że nie powinno się w ten sposób oceniać ich pracy, gdyż nie uwzględnia się, jacy uczniowie trafiają do poszczególnych placówek. Inne szkoły zdecydowanie twierdzą, że to, iż przychodzi do nich młodzież bardzo zdolna nie ma najmniejszego znaczenia.

Jednak dzięki EWD każdy może sprawdzić interesującą go szkołę. Widzimy zarówno wyniki egzaminów, jak i liczbę uczniów, którzy do tych egzaminów podchodzą (w porównaniu do ilości  osób faktycznie kończących szkołę). Możemy porównać daną szkołę do innych, a nawet odnieść jej wyniki do średniej krajowej, wojewódzkiej, powiatu, czy gminy.

Wykres pokazuje nam też, a to chyba najistotniejsze, jaki faktyczny przyrost wiedzy nastąpił u uczniów chodzących do konkretnej szkoły. Daje to bardzo czytelny obraz. Z tej możliwości skorzystać powinni przede wszystkim rodzice oraz uczniowie. Mogą teraz sprawdzić czy dana szkoła faktycznie pomaga w rozwoju swoim uczniom i pozwoli bardziej obiektywnie ocenić pracę placówki i nauczycieli.

Efektywność nauczania w danej szkole często utożsamiana jest z jej wynikami egzaminacyjnymi. Gdyby wszystkie szkoły w Polsce pracowały z uczniami o tym samym poziomie uprzednich osiągnięć szkolnych faktycznie wyniki egzaminu końcowego byłyby dobrą miarą efektywności. Ale tak nie jest. Metoda EWD pozwala uwzględnić zróżnicowanie szkół ze względu na zasoby „na wejściu”.

W wypadku liceów ogólnokształcących i techników najlepszą, dostępną miarą zasobów na wejściu są wyniki uczniów na egzaminie gimnazjalnym. Metoda EWD to zestaw technik statystycznych pozwalających oszacować wkład szkoły
w końcowe wyniki egzaminacyjne. Wkład ten nazywamy właśnie edukacyjną wartością dodaną.

EWD jest egzaminacyjnym wskaźnikiem efektywności nauczania w danej szkole. Od 2010 publikowane są ewaluacyjne wskaźniki egzaminacyjne dla liceów ogólnokształcących i techników. W 2011 roku opublikowane zostały trzy wskaźniki dwuletnie, za okres 2010-2011.

Dla każdej szkoły obliczane są ewaluacyjne wskaźniki egzaminacyjne dla trzech obszarów nauczania. Pierwszy obszar, humanistyczny, obejmuje język polski, historię i wiedzę o społeczeństwie. Drugi obszar, matematyczno-przyrodniczy, obejmuje matematykę, informatykę, fizykę, chemię, biologię i geografię. Trzeci obszar to wydzielona do osobnego wskaźnika matematyka. W szacowaniu wskaźników egzaminacyjnych wykorzystuje się informację o wykonaniu zadań egzaminacyjnych zarówno na poziomie podstawowym, jak i rozszerzonym.

Należy podkreślić, że wskaźniki egzaminacyjne, zarówno wyniku końcowego jak i EWD, są szacowane oddzielnie dla populacji liceów ogólnokształcących i techników.

Wyniki prezentowane są w formie wykresu położonego  w układzie współrzędnych, na którym pokazany jest zarówno wynik egzaminu maturalnego, jak i EWD. Najprościej mówiąc wynik EWD równy np. 5 pkt oznacza, że wyskalowany wynik przeciętnego ucznia tej szkoły na maturze był o 5 punktów wyższy, niż by to wynikało z jego rezultatu na egzaminie gimnazjalnym.

Porównując szkoły ponadgimnazjalne w Sanoku. Okazuje się, że zdecydowanie najlepszą EWD osiągnęło Technikum nr 1 w tzw. Ekonomiku.

Co oznaczają poszczególne ćwiartki wykresu?

Prawa górna ćwiartka – Szkoła sukcesu. Przychodzą do niej uczniowie z wysokimi wynikami po gimnazjum. Na maturze wynik jest równie wysoki. To oznacza, że szkoła nie marnuje możliwości uczniów i uczy skutecznie.
Lewa górna ćwiartka – Szkoła wspierająca. To szkoła, do której przychodzą uczniowie ze słabymi wynikami. Na maturze osiągają wyniki niższe od średniej, ale, gdyby nie ogromna praca nauczycieli, wynik byłby dużo gorszy. Dlatego ich EWD jest dodatnie.
Prawa dolna ćwiartka – Szkoła niewykorzystanych możliwości. Przychodzą do niej uczniowie z wysokimi wynikami egzaminu gimnazjalnego, ale wynik matury jest poniżej ich możliwości. Takie szkoły nie potrafią wykorzystać potencjału uczniów.
Lewa dolna ćwiartka – Szkoła wymagająca pomocy. Przychodzą do niej uczniowie ze słabymi wynikami, a na koniec liceum osiągają wyniki jeszcze gorsze.

opracowanie zlecone

tytuł: redakcja