SPGK odpowiada na zarzuty dotyczące cen wody i nadzoru nad spółką

SANOK / PODKARPACIE. Sanockie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej przesyła odpowiedź na zarzuty, jakie według zarządu spółki pojawiły się w doniesieniach medialnych z ostatnich dni, związanych z cenami wody i ścieków oraz nadzoru nad działalnością jednostki.

Wyjaśnienia Sanockiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o.

W związku z pojawieniem się w ostatnim czasie kilku artykułów, zarówno w prasie jak i na portalach internetowych, które zawierają fałszywe oskarżenia o nierzetelność, ukrywanie faktów czy w końcu zawyżanie kosztów i ukrywanie wielkości sprzedaży dotyczącej działalności wodno – ściekowej,  jako Zarząd spółki chcemy się odnieść do stawianych nam zarzutów.

Na wstępie chcielibyśmy się odnieść do słów związanych z nadzorem nad spółką.

Wszystkie nasze działania podejmowane od momentu istnienia spółki były zgodne z obowiązującymi nas przepisami i regulaminami, które zostały przyjęte w 1996 roku czyli w momencie powołania spółki. Działaliśmy tylko i wyłącznie w takim zakresie do jakiego zostaliśmy uprawnieni, uzyskując stosowne pozwolenia i uchwały Burmistrza czy też Rady Miasta, które dla prowadzenia działalności spółki były niezbędne.

Przechodząc do problemu opracowywania taryf na wodę i ścieki, musimy stwierdzić, że przytaczane przez Pana Stanisława Romana argumenty nie mają pokrycia w rzeczywistości i ukazują nieznajomość realiów i wszystkich czynników mających wpływ na kształt taryf, zasad ich kalkulacji czy warunków prowadzenia tego typu działalności. Celowo formułowane oskarżenia wprowadzają mieszkańców w błąd. Zarzuca nam Pan tupet i arogancję opierając się jedynie na własnych indywidualnych wnioskach, które mijają się z prawdą.

Zgodnie z przepisami Taryfy podlegają zatwierdzeniu w drodze uchwały Rady Miasta, po wcześniejszej weryfikacji przez burmistrza. Rada Miasta podejmuje stosowną uchwałę w ciągu 45 dni od złożenia wniosku. W naszym przypadku termin ten minął 6 grudnia. Rada Miasta może odmówić zatwierdzenia taryf jeżeli zostały one sporządzone niezgodnie z przepisami.

Ustawa przewiduje również inny tryb wejścia taryf w życie. W przypadku nie podjęcia żadnej uchwały taryfy wchodzą w życie po 70 dniach od złożenia.

Ponieważ Rada Miasta nie podjęła żadnej uchwały taryfy po weryfikacji przez burmistrza weszły w życie terminem ustawowym (70 dni od złożenia).

Zawsze terminowo i zgodnie z przepisami składaliśmy do zatwierdzenia Wnioski taryfowe i jako spółka nie mieliśmy wpływu na dalszy tok postępowania.

Odnośnie sugerowanego zawyżanie kosztów taryfowych. Informujemy, że spółka nie zawyża kosztów i w żaden sposób „nie zarabia” na taryfach, które pokrywają jedynie bieżące koszty funkcjonowania Zakładu wodociągów i kanalizacji i zobowiązania spółki z tytułu wyemitowanych obligacji. Amortyzacja, do której Pan Roman ma zastrzeżenia, pokrywa jedynie nakłady na Wieloletni Plan Rozwoju, przyjęty przez Radę Miasta (na 2015 rok jest to 1,5 mln zł) oraz wykup obligacji w wysokości 6 mln złotych. Taryfy zawierają tylko i wyłącznie uzasadnione koszty funkcjonowania. Przychód z taryf musi pokryć ponoszone w sensie kasowym koszty Zakładu. Nawet w przypadku gdyby Spółka nie przyjęła pełnej amortyzacji do taryf, to ogólne koszty taryfowe, a tym samym ceny, nie uległyby zmianie gdyż w takiej sytuacji musielibyśmy dołożyć dodatkową pozycję kosztów w postaci wykupu obligacji, które przekraczają wartość przyjętej amortyzacji.  Jest to jasno sformułowane w przepisach.

To Spółka wzięła na siebie cały ciężar prowadzenia i finansowania tak ogromnej inwestycji. Została przyjęta do realizacji jeszcze w 2008 roku przez ówczesną Radę Miasta, w której zasiadali również niektórzy z obecnych radnych. Rada jednocześnie stosowną uchwałą upoważniła nas do jej realizacji. Na pokrycie wkładu własnego zaciągnęliśmy zobowiązania, na które również uzyskaliśmy stosowne  pozwolenia w postaci uchwał zarówno Rady Miasta jak i Burmistrza.

Aby nie pogarszać wskaźników zadłużenia obowiązujących Miasto (przy kredycie wymagane było poręczenie Miasta wchodzące we wskaźniki zadłużenia) wyemitowaliśmy obligacje, będące najkorzystniejszą i najbardziej optymalną formą pozyskania środków. Rada Miasta w zasadzie w całości wyraziła również zgodę i upoważniła Burmistrza do podpisania Umowy Wsparcia, stanowiącej załącznik do Umowy emisji obligacji. Najważniejszym zobowiązaniem Miasta wobec Banku i Spółki jest zapewnienie że Spółka będzie miała wystarczające środki na pokrycie bieżących kosztów wraz z wykupem obligacji i odsetkami. W przeciwnym wypadku to Miasto będzie musiało dokonać dopłat do taryf, tak aby środki były wystarczające.

Dodatkowo z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska uzyskaliśmy dofinansowanie do obligacji, w wysokości 5,5 mln złotych, które Fundusz będzie wypłacał przez kolejnych 10 lat, co automatycznie zmniejsza obciążenia mieszkańców.

W wielu innych miastach to właśnie Urzędy Miast i Gmin są lub były beneficjentami środków i ponosiły wkład własny do inwestycji a przedsiębiorstwa wodno – kanalizacyjne są jedynie operatorami projektów.

Biorąc na siebie takie zobowiązania spółka w 2008 roku jasno przedstawiła Radzie Miasta jakie będą tego konsekwencje włącznie z cenami, które będą funkcjonować zarówno w trakcie realizacji projektu jak też po jego zakończeniu. Niczego nie ukrywaliśmy a stosowne informacje były zawsze przedstawiane.

Pyta Pan „jak może SPGK żądać od odbiorców wody wpłaty dotacji”? Otóż spółka nie żąda od mieszkańców wpłaty dotacji którą uzyskało. Mieszkańcy w cenie wody i ścieków oraz z tytułu opłat abonamentowych pokrywają jedynie bieżące koszty działalności wodno – kanalizacyjnej  oraz wykup obligacji, który ostatecznie nastąpi w 2026 roku.

Amortyzacja wkalkulowana w Taryfie

Amortyzacja wkalkulowana w Taryfie wynosi 7,5 mln złotych.  Stanowi ponad 35% kosztów. Koszt jednostkowy z tytułu amortyzacji  wynosi 4,87 zł na  1 m³ wody i ścieków (łącznie).

Odnośnie amortyzacji  od posiadanego majątku, Spółkę obwiązują zarówno przepisy Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jak również Ustawy o rachunkowości.

Nieprawdą jest iż Ustawa o rachunkowości zakazuje zaliczania do kosztów, amortyzacji od środków trwałych sfinansowanych dotacją.

Zgodnie z przepisami Ustawy o rachunkowości bez względu na formę finansowania wytworzenia środków trwałych czy to z dotacji czy ze środków własnych amortyzację nalicza się od wartości początkowej środka trwałego i księguję się ją w ciężar kosztów działalności (art.31 i 32).

Jedyne ograniczenie co do kosztu amortyzacji stawia ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z jej przepisami nie podlegają opodatkowaniu udzielone dotacje i  jednocześnie nie obniża się wyniku do opodatkowania kosztami, które nie stanowią kosztu w rozumieniu podatkowym.

Inaczej ma się sprawa z kosztami, które zalicza się do kosztów działalności w ujęciu ksiąg rachunkowych jak również w ujęciu przepisów dotyczących sporządzania taryf. Spółka działa zachowując zasady zarówno ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jak również Ustawy o rachunkowości oraz pozostałych ustaw, które dotyczą naszej działalności.

Sfinansowanie w całości lub w części  zakupu bądź wytworzenia środka trwałego środkami otrzymanymi z Funduszu Spójności czy też z innej instytucji nie wpływa na obowiązek dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Nie należy mylić kosztów uzyskania przychodu o których mowa w Rozporządzeniu taryfowym z kosztami uzyskania przychodu, o których mowa w Ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Kosztami taryfowymi są koszty uzasadnione, a spółka tylko takie przyjmuje wyliczając ceny wody i ścieków. Całość kosztów została skalkulowana z zachowaniem przepisów prawa a ich wielkość pokrywa jedynie bieżące koszty i zobowiązania.

Amortyzacja wkalkulowana w taryfie zarówno na 2014 jak i 2015 rok w pierwszej kolejności pokrywa bieżące zapotrzebowania inwestycyjne Zakładu Wodociągów i Kanalizacji, zapisane w Wieloletnim Planie Rozwoju, który został przyjęty Uchwałą Rady Miasta Nr LXIII/505/14 z dnia 11.09.2014r. (na 2015 rok 1,5 mln zł), a w pozostałej części pokrywa wykup obligacji przychodowych (6 mln zł na 2015 rok).

Jednocześnie musimy zwrócić uwagę na jeden bardzo ważny fakt, w prawie Unii Europejskiej obowiązują dwie regulacje, których zasadniczym celem jest zasada „zanieczyszczający płaci” i jest to fundamentalna zasada projektów dofinansowanych ze środków UE (Dyrektywa 2004/35/WE, Dyrektywa 2008/99/WE, Rozporządzenie 1083/2006).  Zgodnie z tą zasadą do kalkulacji taryf muszą być wliczane wszystkie koszty eksploatacji i utrzymania, w tym roczna amortyzacja infrastruktury obejmującej majątek istniejący
jak i majątek z realizowanych inwestycji i inwestycji odtworzeniowych.

Zarówno wytyczne jak i Dyrektywy unijne jasno przedstawiają jak należy kalkulować taryfy na usługi objęte finansowaniem z UE.

Dostępne jest stanowisko Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, pełniącego rolę Instytucji Wdrażającej, z którego wprost wynika w jaki sposób przedsiębiorstwa korzystające z dotacji mają kalkulować taryfy wodno – ściekowe. To stanowisko potwierdził również Prezes Izby Gospodarczej Wodociągi Polskie.

Wiele miast realizowało bądź realizuje projekty dofinansowywane ze środków Unii Europejskiej i kalkulują taryfy w ten sam sposób. Mamy rozumieć że większość przedsiębiorstw w Polsce, Pana zdaniem źle kalkuluje taryfy?

Ilość m³ przyjęta w Taryfie

Pan Roman zarzuca nam zaniżenie w taryfach ilości m³. Jest to zwykłe pomówienie i nieznajomość realiów jakie panują w Sanoku. Warto byłoby się najpierw zorientować w temacie zanim napisze się tego typu oskarżenia.

Zapewniamy że wymieniana w Pańskim piśmie ilość m3 wody dotyczy pełnej sprzedaży wody realizowanej przez spółkę wraz z wodą dostarczaną do zakładów pracy, instytucji, szkół czy przedszkoli. Nie dokonano żadnego zaniżenia ilości w taryfie.

Aby nie prowadzić polemiki na temat sprzedaży wody i ścieków, poniżej przedstawiamy zestawienie faktycznej sprzedaży z ostatnich siedmiu lat, jest to pełna sprzedaż realizowana przez spółkę dla wszystkich odbiorców których obsługuje, dane te można w każdej chwili sprawdzić u źródła.

1 493 746m3 wody, o których Pan wspomina w swoim piśmie  oraz 1 631 881m3  ścieków  to wielkości,  które obejmowały planowaną pełną sprzedaż wody i odprowadzanie ścieków wraz z odbiorcami, których podłączenie miało nastąpić w trakcie 2014 roku. Jak jasno wynika ilości te w Taryfie na 2014 rok zostały przyjęte w wyższej wysokości niż faktycznie odnotowano na koniec 2014 roku.

Należy nadmienić że rok w rok (co widać w przedstawionej tabeli) wielkość sprzedaży ilościowej spada
o kilka procent, jest to niezależne od Spółki i stanowi ogromny problem gdyż z samego spadku ilości cena taryfowa wzrasta nawet bez zakładania wzrostu kosztów.

Opłata abonamentowa

Pomimo że nie ma obowiązku wprowadzania opłat abonamentowych to przedsiębiorstwo w porozumieniu z władzami Miasta wprowadziło taryfy wieloczłonowe, czyli składające się z opłaty zmiennej (zł/m3), pokrywającej część kosztów związanych z ilościowym zużyciem wody i ścieków oraz opłaty abonamentowej (stałej), która pokrywa pozostałe koszty, nie ujęte w cenie 1 m3 wody i ścieków, a dotyczące utrzymania w ciągłej gotowości urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych oraz przeprowadzania odczytów i rozliczeń.
Opłata abonamentowa jest regulowana przez Odbiorcę usług niezależnie od tego, czy pobierał on wodę lub odprowadzał ścieki w okresie rozliczeniowym. Fakt posiadania przez odbiorcę usług czynnego przyłącza wodociągowego lub kanalizacyjnego obliguje go do regulowania stawki opłaty abonamentowej z tytułu utrzymania w gotowości urządzeń wodociągowych lub kanalizacyjnych do świadczenia usług, jak również wykonywanych cyklicznie odczytów wodomierza lub urządzenia pomiarowego oraz prowadzenia rozliczenia należności za wodę lub ścieki. Spółka, pomimo że niektórzy odbiorcy nie korzystają w sposób ciągły z posiadanego przyłącza, musi cały czas być gotowa do świadczenia usługi, tłoczyć wodę i odebrać w każdej chwili ścieki. Są to koszty faktycznie poniesione i nie ma innej możliwości pokrycia tych kosztów jak tylko z opłat wnoszonych przez odbiorców.

Opłaty abonamentowe są już praktycznie we wszystkich miastach nie tylko województwa podkarpackiego ale i całej Polski.

W piśmie oczywiście wymienia Pan 4 miasta Brzozów, Dynów, Lesko, Łańcut czy Ustrzyki, bo tylko te miasta województwa nie mają opłat abonamentowych ale dlaczego nie wspomina Pan o pozostałych miastach województwa w których te opłaty funkcjonują jak chociażby: Krosno, Jasło, Rzeszów, Dębica, Jarosław, Kolbuszowa, Leżajsk, Nisko, Przemyśl, Stalowa Wola czy Tarnobrzeg. W tych miastach opłaty te funkcjonują już od wielu lat, w niektórych zostały wprowadzone jeszcze przed 2007 rokiem.

Jest to jawne manipulowanie opinią publiczną z Pana strony.

Koszty dotyczące opłaty abonamentowej zostały wydzielone z ogółu kosztów taryfowych, nie stanowią one żadnego narzędzia do ukrywania skali podwyżek czy nieuzasadnionych kosztów. Koszty opłat abonamentowych stanowią ok 5 % całości kosztów działalności wod-kan. Nieprawdą jest że ich włączenie do ceny 1m³ wody i ścieków spowodowałoby podwyżkę ceny o ponad dwa złote.

Porusza Pan kwestie związane ze zmianą opłat abonamentowych w Taryfie na 2015 rok, rzekomo są one niesprawiedliwe, nieczytelne i skomplikowane. Jest to kolejne kłamstwo wygłaszane przez Pana.

Przedsiębiorstwo we Wniosku taryfowym dokładnie opisało grupy odbiorców. Jeżeli dany odbiorca wie z jakich usług korzysta (czy zarówno odbiera wodę jak i odprowadza ścieki) i  jest świadomy ile m³ wody zużywa rocznie oraz jaki ma okres rozliczeniowy, to w łatwy sposób odnajdzie grupę do której został przypisany.

Odbiorcy zostali podzieleni na grupy zgodnie z usługami z jakich korzystają, w oparciu o okres rozliczeniowy oraz o faktyczne zużycie w 2013 roku. Zgodnie z tym podziałem do I grupy abonamentowej zalicza się 35% natomiast do II grupy 50% odbiorców usług. Pozostałą część odbiorców stanowią w zasadzie Spółdzielnie Mieszkaniowe, instytucje i przedsiębiorcy. Dla przykładu opłata dla odbiorcy korzystającego zarówno z dostawy wody jak i odprowadzania ścieków rozliczanego co 2 miesiące w I grupie zużycia do 50m³ wynosi 10,43 zł, natomiast w II grupie zużycia tj. do 200m³ wynosi 16,27 na dwa miesiące. W II grupie mieszczą się również rodziny 5 osobowe bo średnie zużycie w mieście wynosi ok. 2,5 m³ /osobę/m-c. Jak wynika z powyższego 85% odbiorców będzie uiszczało niższą opłatę abonamentową.

Porównanie cen w innych miastach

Po raz kolejny porusza Pan kwestie związane z cenami w innych miastach . Aby dokonywać porównania taryf wodno-ściekowych z różnych miast należy na problem popatrzeć globalnie.

W większości miast projekty albo w ogóle nie były realizowane (Brzozów, Kolbuszowa, Lesko, Nisko) albo były realizowane w dużo mniejszym zakresie a tym samym były tańsze , często w wysokości zaledwie kilku milionów (Jarosław) lub były realizowane przez samorządy np. tak jak w Mielcu czy Ustrzykach.

Przemyśl do tej pory zrealizował w poprzedniej perspektywie tylko zadanie związane z przebudową oczyszczalni ścieków. Obszar działania przedsiębiorstwa jest o wiele szerszy niż ten, który my obsługujemy Etap I  realizowanego przez MPGK Krosno projektu był o ponad 20% niższy niż wartość naszego projektu. Krosno zaopatruje w wodę 10 gmin powiatu krośnieńskiego i sanockiego, jednocześnie przyjmuje ścieki z 8 gmin, sprzedaż ilościowa Krosna jest co najmniej dwukrotnie wyższa niż w Sanoku. Warto podkreślić że Krosno rozpoczyna prace związane z realizacją II etapu projektu, na które chce pozyskać środki z nowej perspektywy finansowej. My cały zakres zrealizowaliśmy w jednym etapie.

W Rzeszowie ostatni projekt był realizowany przy wsparciu Miasta Rzeszowa. To Miasto było beneficjentem i miało spory udział w realizacji projektu. Poza tym zasięg działania i ilość odbiorców w Rzeszowie a co za tym idzie również wielkość sprzedaży jest co najmniej pięciokrotnie wyższa niż w Sanoku.

Jak sam Pan wspomniał na wysokość cen w największej mierze ma wpływ ilość m³ dostarczanej wody i oczyszczanych ścieków.

Reasumując

Zrealizowaliśmy ogromny projekt w całości usprawniając zarówno proces uzdatniania i dostawy wody jak również oczyszczania ścieków. Ponieśliśmy nakłady i sfinansowaliśmy wkład własny z obligacji, które niestety musimy wykupić.

Jesteśmy pełni uznania dla pracy jaką Pan wykonał, jednak nieznajomość wszystkich przepisów, realiów i innych czynników mających wpływ na kształt taryf nie stanowi wytłumaczenia dla oszczerstw jakie Pan kieruje w stronę Spółki.

Spółka podlega kontroli przez wiele instytucji kontrolnych, a w związku z realizacją projektu ilość Instytucji które mogą nas kontrolować wzrasta w zasadzie dwukrotnie. Nie możemy sobie pozwolić na jakiekolwiek zaniedbania i postępowanie niezgodnie z przepisami.

Wyliczone taryfy opłat pokrywają jedynie bieżące koszty funkcjonowania Zakładu wodociągów i kanalizacji. Przedsiębiorstwo dołożyło wszelkich starań aby maksymalnie obniżyć koszty taryfowe chociażby poprzez zawarcie korzystnej umowy na dostawę energii elektrycznej, obniżenie wynagrodzeń, obniżenie kosztów remontowych, wynegocjowanie obniżonej stawki podatku od nieruchomości, wynegocjowanie niskiego oprocentowania obligacji przychodowych czy też podpisanie umowy na dopłaty do obligacji w wysokości 5,5 mln złotych.

Fałszywe zarzuty o nierzetelność i nieuczciwość są co najmniej nie na miejscu. Jeszcze raz podkreślamy, że warto zapoznać się z wszystkimi faktami i realiami zanim sformułuje się tak niedorzeczne oskarżenia.

Zarząd Sanockiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej  Sp. z o.o.

ZOBACZ RÓWNIEŻ:

Zmiany w SPGK. Wkrótce nowa rada nadzorcza i nowy zarząd. „Przyszedł czas na nowe spojrzenie”

źródło: materiały nadesłane